Ontmoeting met je ego

Het is makkelijk om het grote ego van iemand anders te herkennen, maar hoe staat het met jouw ego? Hoe bewust ben jij van de rol die het ego in je leven speelt?

Talloze meesters, guru’s en inspiratoren hebben de afgelopen decennia het ego ontvouwd  voor de (westerse) mens. Veel mensen zijn zich dan ook min of meer bewust van het ego en hebben in de gaten wanneer hun ego op de voorgrond treedt. Kort gezegd komt het erop neer dat het ego dat deel van ons is dat we ook wel onze persoonlijkheid noemen. De persoonlijkheid onderscheidt zich van het zielsbewustzijn, of je innerlijke diepste essentie. Het ego is onder andere gericht op winst, prestatie, eigenbelang, gelijk krijgen, macht, inhaligheid en voedt zich met angst, onzekerheid, verlies, zwakte, schuld, schaamte, materie en status.

Het ego dient als een soort buffer naar de buitenwereld, maar kan zo belangrijk worden dat we ons identificeren met ons ego-deel. We raken dan in de ban van het ego of zoals Nietzsche het zo mooi omschreef: ‘Und wohin ich auch steige, überallhin folgt mir mein Hund, der heißt “Ich”.’

Een van de manieren om het ego wat meer uit te schakelen en te vertrouwen op je innerlijke essentie is door yoga te beoefenen. Yoga helpt om het ego los te laten en je te verbinden met je ziel, je liefdevolle bewustzijn. Door lichaamshoudingen aan te nemen die niet altijd direct comfortabel, flatteus of eenvoudig zijn, kom je makkelijk in conflict met jezelf. Ons ego wil presteren en zal jouw stramme vermoeide lichaam willen vergelijken met het flexibele strakke lijf van de persoon naast je op de mat waardoor je zelfvertrouwen met een enorme snelheid keldert. De wiebelende balanshouding die de vorige keer nog zo goed ging, breekt je zorgvuldig opgebouwde status in een keer af.  De uitdaging bij yoga is om naar binnen te keren, je niet af te laten leiden door de prestaties van je buurman of buurvrouw en tevreden te zijn met de behaalde (kleine) stapjes. Bij yoga draait alles om het niet-presteren en om dat te bereiken moet het ego uitgeschakeld zijn. Ik zie regelmatig mensen tijdens de yogales die zich laten leiden door hun ego, ze dwingen zichzelf in een bepaalde houding, kijken zo onopvallend mogelijk naar de andere deelnemers ter vergelijking, denken dat ze het fout doen als ze niet dubbel geklapt achterwaarts in een houding kunnen springen of haken af omdat ‘yoga toch te weinig actie biedt’.

Als je leert luisteren naar de subtiele signalen van je lichaam, de rust kunt vinden in een gelijkmatige ademhaling, meer bewust in het leven staat en je lichaam kunt bewegen op een manier die prettig voelt, dan heb je het hoogst haalbare bij yoga bereikt. Actie, presteren, winst en gehechtheid horen niet thuis op je yogamat. Door jezelf af en toe in een andere houding te brengen, bijvoorbeeld in een wijdbeense vooroverbuiging of de neerwaarts kijkende hond, zul je uit je vaste patronen stappen en dichter bij je diepste kern komen. De vraag is alleen: durf je de ontmoeting met je ego aan?